1997 թ. ԱՄՆ-ում պատմաբան Ռիչարդ Հովհաննիսյանի խմբագրությամբ լույս տեսավ մի անգլերեն երկհատորյակ` «Հայ ժողովուրդը հին ժամանակներից մինչև մեր օրերը»: Այդ կոլեկտիվ աշխատության հեղինակների թվում են Ռ. Թոմսոնը, Ջ. Ռասելը, Ջ. Բուռնությանը, Ռ. Սյունին, Ն. Գարսոյանը: Սակայն այդ գիրքը սուր քննադատության արժանացավ ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ Սփյուռքում:
Շատ աղջիկներ խանդը դիտում են՝ իբրև տղամարդկային վարքագծի միանգամայն նորմալ դրսևորում: Ավելին, շատերն, անգամ, չեն պատկերացնում տղամարդու սերն առանց խանդի: Հավանաբար «խանդ» կոչվող աննորմալ երևույթի նկատմամբ միանգամայն նորմալ վերաբերմունքն էլ հանգեցնում է այնպիսի հետևանքների, ինչպիսիք այս պատմություններում են:
Մայիսի 4-ին Երևանում մեկնարկեց «Պատմություն և մշակույթ. ընդդեմ կեղծիքի և ոտնձգության» հանրապետական եռօրյա գիտաժողովը, որն անցկացվում է ՀՀ պաշտպանության նախարարին առընթեր հասարակական խորհրդի նախաձեռնությամբ և ՊՆ աջակցությամբ: Այս գիտաժողովի օրակարգը հագեցած էր թեմայի վերաբերյալ ծավալուն զեկույցներով՝ թուրք-ադրբեջանական պատմագրության կեղծարարություն, հայագիտական թեմաների արծարծում թուրքական հանրագիտարանային գրականության մեջ, հայագիտության արդի մարտահրավերները համացանցում, 7-8-րդ դարերի հայ մշակութային գործիչների ազգային պատկանելության խեղաթյուրումը ադրբեջանական պատմագրության մեջ, մշակութակողոպուտի ադրբեջանական տեսություն և այլն և այլն: Ցավով պետք է արձանագրենք, որ այս կարևոր գիտաժողովի օրակարգում որևէ զեկույց նվիրված չէր Հայաստանի պատմության խեղաթյուրումներին՝ արևմտյան հայագիտության մեջ:
Նուբարաշենի թիվ 11 հատուկ դպրոցը հանրության ուշադրության կենտրոնում հայտնվեց, երբ մի խումբ երիտասարդ կամավորներ, այդ թվում` Մարիամ Սուխուդյանը, դպրոցում դիտորդական աշխատանքներ իրականացնելիս, հայտնաբերեցին մանկապիղծ ուսուցչին: